میوه اى سرشار از ویتامین و دوست سلامت بخش پیر و جوان
اصل لیمو ترش از هندوستان بوده است که از آن کشور به سایر نقاط عالم رفته و کشت شده است ؛ شمال و جنوب ایران درختان لیموى ترش زیادى به بار مى نشیند و محصول آن به بازار مى آید و در دسترس همه قرار مى گیرد. یک نوع لیموى کوچک که از جنوب ایران مى آید در کشورهاى دیگر کمیاب است و یا اصلا مثل آن پیدا نمى شود...

در اروپا، کشورهاى ساحل مدیترانه مثل یونان : ایتالیا، اسپانیا داراى لیموى خوبى است که وزن آن زیاد و آب آن فراوان است . لیموى پرتقال هم معروفیت دارد. از پوست لیمو با فشار اسانسى مى گیرند که عطر مخصوصى دارد. لیموى سبز و نرسیده بیش از لیموى زرد و رسیده اسانس ‍ دارد.
معمولا براى یک کیلوگرم اسانس لیمو باید پوست سه هزار لیمو را فشار داد و اسانس آن را گرفت .
طبق آخرین تجزیه هاى علمى لیمو سى درصد آب دارد که شش تا هشت درصد آن اسید سیتریک (جوهر لیمو)، آسید مالیک ، سیترات دوشو و سیترات دوپتاس مى باشد.
لیمو، قند مخصوصى دارد که داراى گلوکوز، فروکتوز و ساکاروز مى باشد.
املاح معدنى لیمو عبارتند از: کلسیم ، آهن ، سیلیس ، فسفر، منگنز، مس . بعلاوه لیمو داراى سقز، موسلاژ و آلبومین هم مى باشد.
ویتامین هاى لیمو عبارتند از ویتامین ب (ب 1، ب 2، ب 3) هم چنین ویتامین ((آ)) ((ث )) و ((پ پ )).
ویتامین هاى ب لیمو در تغذیه اثر مهمى مخصوصا در تعادل عصبى دارد.
پرو ویتامین (آ) که به نام کاروتن خوانده مى شود و در پوست آن جمع شده است خود ویتامین ((آ))ى لیمو در گوشت و آب تازه آن وجود دارد. بطورى که مى دانید ویتامین ((آ)) اهمیت زیادى در پدیده هاى رشد و حفظ جوانى سلولهاى پوست دارد.
ویتامین ث لیمو که مقدار آن در صد گرم لیمو از چهل تا پنجاه میلى گرم است اهمیت زیادى در حفظ تاءمین سلامت و نشاط بدن ما دارد همچنین تاءثیر زیادى در غده هاى داخلى بدن دارد.
ویتامین هاى پ پ لیمو حامل حفظ عروق و شریانهاى بدن هستند. اسانس ‍ لیمو داراى نود و پنج درصد ترپن ها مى باشد، که عبارت است از پى نن ، لیمونن ، فلاندرن ، کامفن ، لیانول و کامفر.